Türk – Vahid bir Etnosdur. Ruhani Birlikdir – unudulan, danılan.
Midiyanı Türk Dünyasından ayırırlar. Atropatenanı İranlaşdırırlar, azəri türküylə osmanlı türkü arasında sədd çəkirlər. Qıpçaqla oğuzu yadlaşdırırlar: türk təklənir. «Yırtıcı, qəddar türk» ideyasını dirildirlər, türkün «Bizans qatilliyini» təkrarlayırlar: – əslində isə Bizans türk hücumundan çox-çox əvvəl ruhən müflisləşmişdi, iflasa uğramışdı: – Türk əslində İstanbulu Bizans ölümündən xilas elədi. Avropasentrik sxemlərdə köçərilik – mədəniyyətsizlik kimi qələmə verilir – əslində isə köçərilik mədəniyyəti var – özünəməxsus, parlaq – öyrənilməyən. Türk təqlidçiliyindən danışırlar, türklərin hakim olduğu xalqlardan aşağı olmasından dəm vururlar; Nəsimilərin, Füzulilərin, Rumilərin əlçatmaz dahiliyi görünmür avropasentrik müddəalarda. Türk siyasətində despotçuluqdan başqa, gerilikdən, zülmdən, ətalətdən başqa heç nə görmürlər – avropasentriklər.
Türk Dünyasını süni surətdə dünya tarixindən, siyasətindən, mədəniyyətindən ayırırlar və başabəla «türk sindromu»nu türklərin özlərinə təlqin eləyirlər. Türk təqlidçilik yoluna düşür, Avropanın arxasında gedir; siyasi doktrinalardan başlamış – məişətə qədər hər şeyi özgədən götürür və bununla da fəxr edir; qabaqcıllıq – təqlidçilik demək olur. Avropalaşma millətləşməylə bir tutulur. Əslində isə Avropalaşma türkün belini əydi: – özgələşmə fəlakəti göz qarşısındadır. Əgər türk musiqisi yaşayırsa, muğamlarımız yaşayırsa, bayatılarımız, laylalarımız, aşıqlığımız yaşayırsa – bu, ruhani möcüzədir – xalqın yaratdığı, mümkünsüzlükdən yaranan imkandır az qala.
2.
İrqçiliyi tənqid eləyirik və başdan-ayağa Qərbi təqlid eləyirik – bununla də irqçiliyə yarayırıq. «Böyük irqin» – Yevropeidin «üstünlüyünü» sübut eləyirik: ikinci dərəcəli, üçüncü dərəcəli Etnos oluruq. Mədəniyyəti yaratmaqdan çox, mənimsəyən xalq oluruq. Əbədi Tələbə səviyyəsinə enirik, öyrətmədən öyrənirik: əyalətləşirik. Ocaq İdeyası əvəzinə – partiya, parlament yevropeizminə qapılırıq. Süfiləri unutmuşuq, hürufiləri unutmuşuq. Zərdüştümüzü iranlılara bağışlamışıq, İslamı Babəkimizdən qoruyuruq, özümüzə pis yarayırıq – özgələrə yaxşı yarayırıq.
3.
Türk birliyi gərəkdir: İnam birliyi, İdrak birliyi, Mənəviyyat birliyi, İradə birliyi.
İslamdan əvvəlki ənənələr əsasında Vahid Türk İnamı yaranmalıdır: Azərbaycan İdrakında nə varsa, Osmanlı İdrakında nə varsa, Qıpçaq İdrakında nə varsa – Türk İdrakı sayılmalıdır.
Azərbaycan Mənəviyyatında nə varsa, Osmanlı Mənəviyyatında nə varsa, Qıpçaq Mənəviyyatında nə varsa – Türk Mənəviyyatı sayılmalıdır.
Azərbaycan İradəsində nə varsa, Osmanlı İradəsində nə varsa, Qıpçaq İradəsində nə varsa – Türk İradəsi sayılmalıdır.
4.
Vahid Türk yaranmalıdır – Vahid Şərqin Sütunu kimi.
10-cu il, Bakı.(1989).
