Aşıq Şəhriyar “Yanıq Kərəmi” havasını ifa edir (Asif Ata Ocağının “Bəşərilik” bayramı.
12 Sərt Ayı, 37-ci il. Atakənd. (dekabr, 2015. Bakı)
Related Articles
Soylu Atalı. İnamın bilinmə mərhələləri (III yazı)
Ağıllar böyüyüb ürəklər durulduqca inamın gərəkliyi dərk olunacaq
Soylu Atalı. Uğursuzluğun doğurduğu zorakılıq
Azərbaycanda sovetlərdən qalma bir ənənə çox sürəkli şəkildə qorunur və həyata keçirilir: insanları dövlət səviyyəsində gözdən salmaq və təhdid altında saxlamaq. Mən bu üsulu insanlığa qarşı cinayət hesab edirəm. Bu günlər Azərbaycan televiziyalarının növbəti bir oyununu seyr etdikcə içimdə kəskin ikrah hissi baş qaldırdı. Axı toplumu bu qədər də dolamaq olmaz. Söhbət xaricdə mühacir həyatı […]
Asif Ata. Hürufiliyimiz – Ənəlhəqliyimiz
I. İnsan – Allah Hürufilər İnsanı Allah sayırdılar, Ocaq diliylə desək – Əzəli, Əbədi, Sonsuz, Kamil Mütləq sayırdılar.Hər bir İnsanı Allah oğlu sayırdılar – təkcə Peyğəmbərləri, hökmdarları yox.İsaçılar İsanı Allah oğlu sayırdılar, Makedoniyalı İsgəndər Allah sayılırdı, Roma İmperatoru Kaliqula özünü Allah elan etmişdi. İslamda İnsan Allahın Bəndəsiydi, quluydu, Peyğəmbər özü Allahın quluydu, Allah İnsanı yaratmışdı […]